Wiersz miłosny Kazimiery Iłłakowiczówny pod tytułem Przepowiednia

Przepowiednia

W ciemności obok siebie będziecie leżeli,

i rozdzieli was woda płynąca, i ogień bieżący rozdzieli,

i rozdzielą was róże i lilie, i chrząszcze, i gęsienice,

i ścieżki przez pola uprawne, i splątane miejskie ulice,

i wielkie — aż po horyzont — szerokie kartofliska,

i usta, co usta całują, i ręka, co rękę ściska,

i przypomnienie żalu,

i koral, co w oceanie ciepłym wyrósł na koralu,

i kwiatowi podobna rybka w szklanym słoju,

i zapach fijołków z drugiego pokoju,

i obietnica kiedyś dana — kiedyś — matce...

... I ptak, co na swobodzie żył, a umarł w klatce.