Wiersz miłosny Kazimiery Zawistowskiej pod tytułem Fragment

Fragment

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Nagą, choć w kwiatów i klejnotów dumie

Jesteś Ty duszo!... Przechodniom Cię daję —

Przechodniom daję Duszo!... Mów Ty w tłumie,

O Twej Miłości — o tym świętym tumie,

Twojego bólu!... Mów Duszo — niech liczą

Każdą z łez Twoich, nabrzmiałych goryczą...

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .