Pasterka

Kto doniesie sercu memu,

Co z moim lubym się dzieje;

Któż ode mnie powie jemu,

Że tęskna łzy po nim leję?

Miły ptaszku, mijasz gaje,

Z dalekiej lecisz krainy,

Powiedz, gdzie mój Jaś zostaje,

Ach! powiedz, pośle jedyny!

Weź te kwiaty, weź ode mnie

Spłakanem okiem szukane!

Serce bije mu wzajemnie,

Dopóki żyć nie przestanę.

Choćby go daleko w świecie

Morzami okręt prowadził,

Spiesz się, wracaj, donieś przecie,

Czy żyje, czy mnie nie zdradził?

Ale ptaszek płocho leci,

W jodłowym gubi się lesie;

Spieszy, śpieszy do swych dzieci,

I kłosek w dziobku im niesie.

Leć ptaszyno moja droga!

Bo twoja luba cię czeka,

Nie dziw tobie, że uboga

Pasterka tęskna, narzeka!