II Czysta

myślałam

że złotym krążkiem

mogę ją wywabić

regularnie wypłakiwałam

z naszych nocy

jej cień

bezsenność

wydrapała mi oczy

ślepo wierząc w przysięgę

złożoną

z samych słów

wpatrywałam się

w ślubny bukiet

usychający z tęsknoty

i wywoływałam coś

co mnie miało nie opuścić

aż do śmierci

a teraz zaciska się na szyi

węzłem