Męska koszula

sięgałam po nią rozebrana

na części

(każda należała do ciebie)

przylegała do mnie

całym swoim ciepłem

pieściła w kratkę

miała w sobie miękkość

pola bawełny

i szorstką czułość

męskich policzków

gdy odszedłeś

zaczęła otaczać mnie

za długimi rękawami

obejmując coraz ciaśniej

przywiązując do siebie

gdy tylko próbowałam

cię rozkrzyczeć

w sobie

wyprana z dotyku

rozdarta

przybiera kształty

zapomniane w zapamiętaniu

tęsknie spogląda na sznur