Wiersz miłosny Łucji Danielewskiej pod tytułem Antyfona intymna

Antyfona intymna

Moje ty ziemskie wybawienie

bram otwarcie do raju

podskórnych ogrodów

 

wysoka nagrodo

po kuglarstwie wędrówki

na równi pochyłej

samotności

 

cuda czyniący dłońmi

odejmującymi ciału

napięcie czuwania

 

O mana mana

chwili intymnej

na płaskowyżu miłowania