Wiersz miłosny Ludmiły Marjańskiej pod tytułem Ślepy miot czarnych kociąt

Ślepy miot czarnych kociąt

Ślepy miot czarnych kociąt w śmietniku —

sine wargi chłopca raptownie

tracącego przytomność w kolejce —

starość, która pod murem

po omacku z chlebem w siatce drepce —

i twarz, którą znasz tak dobrze,

że przestałeś ją widzieć już dawno —

Miłość to może tylko

ściskająca serce bezradność.