Wiersz miłosny Ludwika Szczepańskiego pod tytułem Piękna
Piękna
Ludwik Szczepański
W miesięcznej bieli jedwab przeźroczy
Ustrój swe ciało!
I zachwyć moje stęsknione oczy
Piękności chwałą!
O, marmurowa, w zorzy skąpana,
Smukła i biała!
Cudna — całuję twoje kolana,
Serce me pała!
Olśniony patrzę, patrzę w twe blaski,
Wznoszę ramiona:
O, różo złota — o, pełna łaski,
Bądź uwielbiona!
Pieśni się moje ku tobie wznoszą
W szczęsnym zachwycie.
Zdasz mi się cała, cała rozkoszą
W zwycięstwa świcie.
I każda kropla twej młodej krwi
Swobodnie płynie!
O, jakżeś piękna! Noc wznosi ci
Rozkoszy srebrną świątynię!