Do damy, podając kwiaty

Po kwietnej łące,

Którą perłami ozdobił poranek,

Zbieram kwiaty pachnące,

Splatam na czoło twe jaśminów wianek,

Co proszą — choć to kwiaty,

O biel twych piersi i ust aromaty.

Strażą tej chluby kwietnej

To były pszczelne eskadrony rojne;

Wesołe jak dźwięk fletni,

Lecz brylantowem ostrzem wszystkie zbrojne.

Do barci swej przegnane,

Za każdy kwiat mi zostawiły ranę.

Klorydo, której te jaśminy znoszę,

By zdobić niemi twój włos rozpleciony,

O pocałunków proszę

Więcej, niż niosły pszczelne eskadrony.

Niech nie doznam zawodu:

Jam służył kwieciem, ty płać plastrem miodu.

Przełożył
Edward Porębowicz