Niepokój

przytuleni

do siebie wargami

oddzieleni od świata

zasłoną płaszczy

podróżujemy

zamknięci

w ciepłym pudełku drugiej klasy

podróżujemy

jest nam dobrze

trudno

żeby nie było

gdy jest nas tylko dwoje

oddzielonych od świata

ale na którymś tam kilometrze

naszej wiosennej przygody

rozrywamy

zasłonę z płaszczy

rozbijamy

pięścią szyby

by sprawdzić

czyśmy nie oślepli

czyśmy nie ogłuchli

czy gwiazdy

spadają jak zawsze

czy w ogóle

istnieje świat