Myślałam, że będę mówić

Myślałam

wreszcie będę mówić

Tyle się we mnie

słów zebrało

Tyle słów

dojrzałych i twardych

jak ziarnka żyta

cierpkich

jak gruszki polne

aksamitnych

jak pszczoły

Myślałam

dam ci te moje słowa

coś z nimi zrobisz

Kiedy otworzyłam usta

zamknąłeś je

swoimi wargami

Cofnęły się słowa moje

schowały się we mnie

jak ptaki lękliwe

Teraz

już tylko czasem

wyglądają oczami