Wiersz miłosny Marii Konopnickiej pod tytułem Jest w piersi mojej

Jest w piersi mojej

Jest w piersi mojej cichy grób,

Żaden go kwiat nie stroi,

I żaden tam nie leży trup

W śmiertelnej swej ostoi...

 

Nie dzwoni nad nim dzwonów spiż,

Nie ciężą ziemi bryły;

Nie sterczy kamień ani krzyż

U cichej tej mogiły...

 

Tylko w nią zapadł promień ten,

Co złocił moje życie...

Tylko w niej leży cichy mój sen

I ufne serca bicie!