Wiersz miłosny Marii Stamati pod tytułem Radość
Radość
Maria Stamati
Jeśli ja się oddalam
wszystko wokoło staje się magiczne.
Bariera w życiu
w dwóch napiętych kręgach.
To czego nie chcę się wyrzec
ubarwia lotosów.
W rozżarzonych błyskach poświęcam.
Uczuciem deszczu jest powódź.
Gdy porozumiewamy się bez słów
na zlodowaciałych górach rodzą się księżyce.
Chcę podzielić się bólem radości
gdy jasna strona ludzi
tworzy gwiazdozbiory
a dusza Świata
stawia Godny Krzyż
na wyznaczonym miejscu.
Przełożył
Nikos Chadzinikola