Wiersz miłosny Marii Stamati pod tytułem Wędrówki
Wędrówki
Maria Stamati
Istnieją...
tylko żeby były przez nas odkrywane.
Jakie zmartwienie może mieć Bóg
z powszechnych trosk
Spokój, miłość, harmonia, przyjaźń, wspólnota...
Ograniczona słońca logika
dla śmiertelnych stworzeń.
To co przeznaczone na początku i na końcu
odkrywa wędrówkę.
Dzień dzisiejszy potrzebuje wczorajszy i jutrzejszy.
Na nas próżnych
czatuje głębia
Gdy wszystko istniało w nas
nie uczynilibyśmy słowem.
Kto spytał JEDYNKĘ
o początek świata.
W nocnych morzach
więziona jest miłość
brakuje sufitów w pokojach rozumu
i los naszego losu
wiecznie unieważnia bezsilność.