Wiersz miłosny Marii Stanisławskiej pod tytułem Ostatnie kłosy żyta
Ostatnie kłosy żyta
Maria Stanisławska
Ostatnie kłosy żyta
w mojej dłoni
ostatnie ziarnko
w ustach
powraca smak
twych słów
kuszących
jak złoty łubin
co zapachem
wabi do snu
przy tobie