Porankiem

Porankiem po krańce istnienia wypełniony

ciebie pragnąłem odnaleźć

na odwrocie chmur odległych

Wierzbowa

postać listowiem ponad piersi spowita

Czyż może stłumiony twój

śmiech

w błękicie kształt swój odmalować.

Przełożyła
Maria Krysztofiak