Zapomniana

Uciekasz. Z twarzy twojej rysy

Starło powietrze.

W wodę zanurzasz się irysem.

Więdniesz na wietrze.

W sól się roztapiasz, w gorycz morza,

Z której powstałaś,

Lecz ślad twym stopom w białych złożach

Odjęła skała.

O świcie budzę cię, bez źrenic,

Niebem przewianą,

Jak gdybym pytać chciał zieleni:

Czy to już rano?

Wyżarła biała czasu soda

Oczu twych bławat,

Lecz śni o cieniu twoim woda,

Drży po nim trawa.

Jesteś figurą z morskiej soli,

Małżonką Lota,

Dłoń moja kładzie na twym czole

Wspomnienie złota.

Pociągasz mnie za sobą w przepaść,

Na wspólne łoże,

Aby nas sól pożarła ślepa,

Wypiło morze.