Czary

Źrenic spłoszenie,

świetlista władza,

róża żywopłot

zwinnie przesadza,

w świateł rozbiegu

chmura nabrzmiewa,

już błyskawicą

siecze ulewa,

dołem — jeziora

lustrzany przybór,

miła, ja czekam,

czym prędzej przybądź!

błękit rozmyty

chlusnął na ogród,

suknię zmoczoną

ściągnij na progu,

ale ulewa!

ściągnij koszulę,

deszcz jak dwie strugi

złączy nas czule.

Przełożyła Gracja Kerényi