Wiersz miłosny Olivera Goldsmitha pod tytułem Gdy piękność uwieść się pozwoli

Gdy piękność uwieść się pozwoli

Gdy piękność uwieść się pozwoli

I pozna bezmiar męskich zdrad —

Cóż ją utuli w melancholii,

Grzech zmaże, udobrucha świat?

 

Jedyny sposób — poza ślubem —

By ukryć hańbę, zamknąć dziób

Plotce i zemścić się na lubym,

To dla niej — paść natychmiast w grób.

Przełożył
Stanisław Barańczak