Serenada

U brzegów rzeki ciemnej

noc oto kąpać się będzie,

a w dwojgu piersi Lolity

umierają z miłości gałęzie.

Umierają z miłości gałęzie.

Już na marcowych mostach

noc zaśpiewała nago.

Lolita obmywa ciało

nardem i wodą słonawą.

Umierają z miłości gałęzie.

Noc anyżowa i srebrna

rozwidnia dachy i ściany.

Srebro strumieni i luster.

Twych białych bioder anyż.

Umierają z miłości gałęzie.

Przełożył
Jerzy Ficowski