Twoja dusza była

Twoja dusza była

tak jasna, otwarta,

że nie mogłem nigdy

dotrzeć do twej duszy.

Ja szukałem wąskich

ścieżyn i przełęczy

trudnych a podniebnych.

Do twej duszy szło się

po drogach szerokich.

Przygotowywałem

— śniąc wysokie mury

broniące twej duszy —

drabinę ogromną,

ale dusza twoja

była bez ochrony

palisad i murów.

Wyglądałem ciasnych

drzwi do twojej duszy,

atoli nie miała

w swej wielkiej szczerości

podwoi twa dusza.

Gdzie się zaczynała?

Gdzie się kończyć mogła?

Musiałem na zawsze

pozostać na mglistym

skraju twojej duszy.

Przełożył
Janusz Strasburger