Szczęście minione

O, brzegu, słodszy dla mnie nad życie! O, morze!

Jakie szczęście, że mogę do mych ziem powracać!

O, piękny dniu! Tu kiedyś, w wiejskiej okolicy,

Zwykłem płoszyć Najady, dłońmi prując fale.

Tutaj staw jest przy źródle, zatoka alg pełna —

Niegdyś bezpieczna przystań mej cichej miłości.

To przeżyłem. Już nigdy losy nieżyczliwe

Nie odbiorą mi tego, co dał czas miniony.

Przełożył Jerzy Ciechanowicz