Wiersz miłosny Philippe Soupaulta pod tytułem Nic prócz światła

Nic prócz światła

Nic prócz światła które twe ręce sieją

nic prócz płomienia i oczu twoich

tych pól i żniwa na twej skórze

nic prócz upału twego głosu

nic prócz pożaru

i prócz ciebie

 

Bo jesteś wodą która śni

i trwa w uporze

wodą drżącą wodą świecącą

wodą łagodną jak spokojny wiatr

wodą która śpiewa

wodą radości i twych łez

 

Samotna którą pieśni ścigają

szczęśliwe pieśni ziemi i nieba

silna i żywa w tajemnicy

zmartwychwstała

wreszcie nadeszła twa godzina

twe lata

Przełożył
Julian Rogoziński