Wiersz miłosny Pierra de Ronsarda pod tytułem Zjawiłeś mi, Amorze, cudo niespodziane

Zjawiłeś mi, Amorze, cudo niespodziane

Zjawiłeś mi, Amorze, cudo niespodziane,

Trzy siostry szukające nad wodą wytchnienia,

Które rosły mi w zmierzchu letniego promienia,

Jak rosną na jabłoni trzy jabłuszka rane.

 

Wszystkie trzy w swej urodzie były niezrównane,

Ale najmłodsza była najgładsza z wejrzenia

I zdawała się kwiatem na brzegu strumienia,

Który w toni przegląda swe krasy rumiane.

 

To w mym duchu najstarszą podobałem sobie,

To wybierałem średnią, to zaś razem obie;

A zawsze przy najmłodszej myśli moje były.

 

I jąłem prosić słońca, by się zatrzymało,

Bo jeszcze by mym oczom trzech lat było mało

Widoku tych trzech słońc, co miłość mą nieciły.

Przełożył
Jan Mieczysławowski