Wiersz miłosny Piotra Bonawentura Metastasiego pod tytułem Sen

Sen

Śniła mi się w tej postawie

Piękna Nice, właśnie gdyby

Biegła ku mnie, jak na jawie;

I wierzyłbym bez ochyby,

Gdybym wtenczas, jak się zbudził,

Nie zgadł, że to sen mię łudził.

 

O, miłości, przecię teraz

Pokaż, żeś jest sprawiedliwa;

I daj, by ten sen był nieraz

Rzetelniejszy, niźli bywa.

A kiedy mię chcesz snem łudzić,

Nie każ mi się prędko budzić.

Przełożył stanisław Trembecki