Akt

Biodra nagie — cień sosny przepasał smugą,

piersi strome — piasek pozłotą pociągnął,

włosów aureolę — wiatr rzeczny przeczesał,

słońce w brąz przetopiło szyję wysmukłą —

stawiam ciebie na kuli ziemskiej piedestał:

ciało kobiece —

Piękna wieczny posągu!