Sonet współczesny

Na dnie filiżanki z niedopitą kawą —

serce z światła i twarz swą można zobaczyć;

trącić filiżankę — twarz starczo się marszczy,

a serce w konwulsjach, zatrute obawą...

Głupstwo! To prawo fizyki! Pójść wystarczy

na pocztę, wypełnioną świąteczną wrzawą,

i serca nierównym stukiem dyktowaną

zaniepokoić aparaty nadawcze:

"Świąteczne Życzenia, Świąteczne Życzenia,

spokojny jestem, chociaż listu wciąż nie ma,

wesołych i zdrowych, przyjemnej zabawy,

pamiętam — czuliśmy, patrząc sobie w oczy,

nieskończoność w sobie się przeglądających

zwierciadeł..."

Chociaż — to też fizyki prawo...