Wiersz miłosny Ryszarda Sobieszczańskiego pod tytułem Nieśmiertelność

Nieśmiertelność

W tym prochu dookolnym

co się z jednego

w drugi przeinacza

tylko miłość

ujawnić się naprawdę może

 

bo tylko ona

od wszelkiego kurzu wolna

idzie do chmur

dumnie i niezależnie

i bogów sięga

i ich nie znieważa a

w biegu swoim jednostronnym

jest niedościgniona

bo nie ma takiej granicy

która by ją do źródła zawróciła

ani takiej błyskawicy

która by przeciąwszy jej bieg

ziemi na powrót oddała

 

ona przestrzeń i rozum

za nic przyjmuje

i w tysiąc przywiązań

uderza

i szydzi z nich

i płacze

 

ona zakochana w tobie

jest we mnie a ja

jestem nieśmiertelny