Wiersz miłosny Sir Thomasa Wyatta pod tytułem Nie trać z pamięci

Nie trać z pamięci

Nie trać z pamięci mego starania,

Iżbym ci szczere prawił wyznania,

Trudów podjętych bez ociągania

Nie trać z pamięci!

 

Nie trać z pamięci, jaki czas długi

Służęć z pokorę nędznego sługi;

Iż nie masz, gdzie by był taki drugi,

Nie trać z pamięci!

 

Nie trać z pamięci, jakimi słowy

Raniłaś, jakiem dźwigał okowy;

Krzywdy okrutnej, wzgardy, odmowy

Nie trać z pamięci!

 

Nie trać z pamięci, żem kochał wiernie,

Żem mimo owe kolące ciernie

Śnił, iż ukoisz ból miłosiernie —

Nie trać z pamięci!

 

Nie trać z pamięci, żeś pozwoliła,

By mię spalała ta męka miła;

Że czas, byś pożar mój ugasiła,

Nie trać z pamięci!

Przełożył
Stanisław Barańczak