Wiersz miłosny Stanisława Balińskiego pod tytułem Tajemnica włóczęgi i sekret miłości

Tajemnica włóczęgi i sekret miłości

Tajemnica włóczęgi i sekret miłości

Najbliższe są nam w porze zmierzchów i poranków,

Bliski jest więc włóczęga niknący na moście

I bliska jest ta para spóźnionych kochanków,

Co wracają dorożką po miłosnej nocy,

Której czar tajemniczy poparzył im oczy

I granatowe smugi położył na twarzach.

 

Złożyli młode głowy na wiązance kwiatów

I jadą tak przez miasto w cieniu dorożkarza,

Jeszcze wierni miłości, a już obcy światu.