Wiersz miłosny Stanisława Grochowiaka pod tytułem Na nutach położona
Na nutach położona
Stanisław Grochowiak
Na nutach położona lżej niżby na sianie
Niebieskawa w nagości Pozbawiona twarzy
Marzy mi się kobieta w czerwonych pończochach
I rękawiczkach biało umieszczonych w planie
Grałbym ją delikatnie od dołu do góry
Każdym opuszkiem palca nabierając czasu
Aż w głębi srebrnego sopranów jej lasu
Nagie bym drzewo odkrył zamiast klawiatury
Tak właśnie gram Ravela wysokie struktury
— — — — — — — — — — — — — — —