Wiersz miłosny Stanisława Grochowiaka pod tytułem Na nutach położona

Na nutach położona

Na nutach położona lżej niżby na sianie

Niebieskawa w nagości Pozbawiona twarzy

Marzy mi się kobieta w czerwonych pończochach

I rękawiczkach biało umieszczonych w planie

 

Grałbym ją delikatnie od dołu do góry

Każdym opuszkiem palca nabierając czasu

Aż w głębi srebrnego sopranów jej lasu

Nagie bym drzewo odkrył zamiast klawiatury

 

Tak właśnie gram Ravela wysokie struktury

— — — — — — — — — — — — — — —