Przebudzenie

Ty jesteś mój poranek,

złoty błysk na szybie

i wietrzyk, co zza okna

oddechem mnie pieści.

Ty jesteś krzew jaśminu,

ty jesteś mój ogród,

motyl, co śród jaśminu

skrzydłami szeleści.

Nie odstępuj ode mnie,

Nie odstępuj ode mnie.

Jeżeli każesz — będę,

jeżeli odejdziesz —

umrę, jak motyl umrę,

jak jaśmin uwiędnę.

Nie odstępuj ode mnie,

Nie odstępuj ode mnie.