Wiersz miłosny Stanisława Szewczenki pod tytułem Życie
Życie
Stanisław Szewczenko
Zycie —
to ocean, który szybko wysycha:
huk wichrów, gromów — fala niebiosów tyka —
Wszystko ustanie — nastąpi pustka cicha —
tęsknota do ideału przetrwa tylko ...
Zycie —
to wielość poglądów bezgraniczna prawie
w klatce czasu budowanej niecierpliwie!
Czy obcym niebiosom, czy Bogu zdać sprawę
z tych mąk, namiętności, rozpaczy, zadziwień?
Zycie —
to ja — siedmioletni wtedy chłopiec —
i dom nasz przeczysty — rzeki czysta woda,
wyścig z rzeką daremny jak by nie pobiec —
i najpiękniejsza na świecie matka młoda!
Zycie —
to tamte obrazy, tamte dale,
dziecięcego szczęścia cudowna ułuda,
i matka moja — mój ideał ...
Ale czy taką kochankę znaleźć mi się uda?
Przełożył
Ryszard Danecki