Wiersz miłosny Stefana Georga pod tytułem Błogość mi dałaś dzięki ci

Błogość mi dałaś dzięki ci

Błogość mi dałaś dzięki ci i chwała!

Drzemałaś głębia mojego oddania

Na twoje — Miła — z uporem czekała

W tych blasku pełnych tygodniach konania.

 

Przyszłaś uścisku zamknie nas prasiła.

Nauczę się dla Ciebie słów serdecznych

I jak byś Dalekiemu równa była

Będę cię sławił w wędrówkach słonecznych.

Przełożył
Leopold Lewin