Dokąd idą?

Nie idzie w niebo, kto z miłości ginie,

Bo brak tam zmierzchu, co rozkosz osłania,

A boska słodycz w wieczystej dziedzinie

Mniej słodka ustom, niż miód całowania.

Nie płonie także w piekielnej głębinie,

Bo już się spalił płomieniem kochania,

A ból i wzgarda w zwątpienia godzinie

Nad szpon szatana pierś krwawiej rozrania.

Dokąd więc idą i jakie katusze,

Jakie rozkosze czuć mogą te dusze,

Co przeszły mękę i rozkosz miłości?

Niebo i piekło poznały na ziemi,

I wieczność moc swą straciło nad niemi,

Więc z ciałem giną, rozwiane w nicości.

Przełożyła
Maria Konopnicka