Wiersz miłosny Tadeusza Borowskiego pod tytułem Wołanie Marii

Wołanie Marii

Mario bliska,

Mario żywa,

wszędzie, gdzie jesteś,

ptaki posyłam,

przelotne liście

to pieśni.

 

Mario, nocą powtarzam

twoje Imię.

Mario,

Mario,

nachylam się nad nocą

jak nad twarzą,

lecz twarzy nie przypominam.

 

Mario,

Mario,

oto cię wołam

pieśnią dawną jak dźwiękiem harfy,

Mario o oczach Anioła!

Mario Żywa!

Mario Umarła!