Byłe piękności

(z cyklu "Na jarmarku
w Casterbridge")

Paniusie z targu, starszawe — zacięta

Kreska ust, zwiędłe twarze:

To są te dawne cuda, te śliczne dziewczęta,

Treść naszych marzeń?

To są te różaności w niedzielnych szyfonach,

Którym się na kolanach

Składało śluby na nadrzecznych błoniach,

Leśnych polanach?

Czy pamiętają tańce w te wieczory parne,

W noce tuleń i wabień,

Póki księżyc nie spłynął na zdeptane darnie

Chłodnym jedwabiem?

Nie, musiały zapomnieć! Nawet cień pamięci

Tego, czym były, młode,

Zakląłby każdą w kształt zawsze dziewczęcy,

W wieczną urodę.

Przełożył
Stanisław Barańczak