Zanim

Nim z tobą będę — już przedpamięć ciebie

we fiołkowisko wnoszę spodziewania

i nadpamiętam ów jeszcze nie — moment

naszych zobaczeń, lecz sam jego zamysł.

Między co było a między co będzie

jeśli się stało coś, to się odstanie.

Więc wciąż inaczej jeszcze dopowiadam

przedpamięć ciebie — nim ją zaćmi pamięć.

Tak dowspominam cię i z przypomnianych,

i z tych w domyśle gestów, co są prawie.

— Pamiętająca i zapamiętana.

Zanim nas zmoże czas sobą splami,

nim suma wieku pojedyńcze twarze

zepchnie w niepamięć.