Wiersz miłosny Wacława Potockiego pod tytułem Do hanreja
Do hanreja
Wacław Potocki
Młodą miał, a cóż po tym, kiedy kurwę, żonę,
Sąsiad mój; o co kiedy wziąwszy go na stronę
Upominam, żeby jej przybierał munsztuki:
"Tylkoć się to psi — rzecze — wadzą koło suki,
A mnie co, mając rozum, po tak głupiej zrzędzie,
Wiedząc, choć inszym daje, że i dla mnie będzie".