Wiersz miłosny Walerija Briusowa pod tytułem Wszystko skończone

Wszystko skończone

Wszystko skończone, nic nas nie łączy...

A. Puszkin

 

Ta noc piękna, noc jasna, pełna ciszy błogiej,

Te ulice wąziutkie i szare!

Ja się śpieszę i pędzę, ruszam w smutną drogę,

Biegnę w noc, biegnę w noc trotuarem.

Zachwyconych swych marzeń dzisiaj nie przemogę

I powtarzam zaśpimy prastare,

Ja się śpieszę i biegnę — i cienie złowrogie

Ściele noc na ulicy tej szarej.

 

Rozstałem się z tobą na wieki, na wieki!

Co za myśl niewymowna, szalona!

Lata miną bez ciebie, płynące jak rzeki,

Jak nić długa tajemnie zamglona.

Nie zejdziemy się nigdy, jakby nas urzekli,

O kochana i upragniona!

Rozstałem się z tobą na wieki, na wieki...

Czy na wieki? O myśli szalona!

 

Hej błogiej słodyczy w tajnej męce mojej —

Ja tą męką me serce kołyszę,

Ja w tej męce znalazłem piękna czyste zdroje,

I upajam się męką wśród ciszy:

Ja i ty nie będziemy już nigdy we dwoje..."

I rozłąkę na wieki przeżywszy

Szukam błogiej słodyczy w tajnej męce mojej

I tą męką me serce kołyszę.

Przełożył
Włodzimierz Słobodnik