Odejdź ode mnie!

Odejdź ode mnie! Smutną jest biel ciała,

A dreszcze pieszczot są długą agonią —

Dusza już moja w objęciach konała,

A jeszcze nad nią łzy oczy me ronią,

A jeszcze serce me krwawi okrutnie!...

Tak, dreszcze pieszczot są długą agonią...

Słoneczna przeszłość moja zgasła smutnie,

Świątynię myśli ciemność zamieszkała,

U stóp twych świętą pohańbiłem lutnię!

Odejdź ode mnie! Smutną jest biel ciała...