Bardziej nieuchwytna niż woda

Bardziej nieuchwytna niż woda

Ty podarowana mi

W niewidocznej kaskadzie czasu

Pieściłem twe spływające włosy

I patrzyłem jak lata świetlne

Mkną po twych oczach

Kobieta, przyjaciel, twarz, woda

Wszystko kochać i niczego nie ogarniać

Ty z korzeni nocy

Pnąca się towarzyszko mego życia

W pochylonym ku mnie kielichu twej twarzy

Czytałem o bycie i początku

I o wdzięku owadów —

Lecz gdy patrzymy na siebie odwrotnie

Jakże przestraszone są jeszcze demony!

Przełożył
Jacek St. Buras