Wiersz miłosny Zofii Parnok pod tytułem Attis, pieszczotka z dalekiego
Attis, pieszczotka z dalekiego
Zofia Parnok
— "Attis, pieszczotka z dalekiego Sardes,
A także Hero przebiegła, nie chodzą
Do twej świątyni i nie chcą ci służyć,
Mężczyzn urodą swą drażniąc daremną.
Gości w przytułku ich niskich rozkoszy
Strzelec. Nie zważa na służbę i cześć.
Więc ty, bogini, odwołaj Erosa!
Chcesz im pobłażać? Raczej skarz zdrajczynie".
— Karzę okrutnie: przypadłszy do brzegu
Bezdennej czaszy, do śmierci pić będą.
Krzycząc z pragnienia. Ukojenia dla nich
Nie ma, nie było i nigdy nie będzie!
Przełożyła Janina Brzostowska