Wiersz miłosny Zofii Parnok pod tytułem Attis, pieszczotka z dalekiego

Attis, pieszczotka z dalekiego

— "Attis, pieszczotka z dalekiego Sardes,

A także Hero przebiegła, nie chodzą

Do twej świątyni i nie chcą ci służyć,

Mężczyzn urodą swą drażniąc daremną.

Gości w przytułku ich niskich rozkoszy

Strzelec. Nie zważa na służbę i cześć.

Więc ty, bogini, odwołaj Erosa!

Chcesz im pobłażać? Raczej skarz zdrajczynie".

— Karzę okrutnie: przypadłszy do brzegu

Bezdennej czaszy, do śmierci pić będą.

Krzycząc z pragnienia. Ukojenia dla nich

Nie ma, nie było i nigdy nie będzie!

Przełożyła Janina Brzostowska