Wiem, że jesteś, gdy patrzę

Wiem, że jesteś, gdy patrzę na skłębione chmury,

gdy ciężkie czoła sosen chłodny wiatr kołysze,

wiatr, który mnie przenika i wokół mnie dysze,

jak królewski kochanek, co wstał z snów purpury.

Wiem, że jesteś i przyjdziesz z wichrami i burzą —

Zapali mi się serce od miłości gromu,

błyskawice twych źrenic oczy moje zmrużą

i dam ci pocałunek nie dany nikomu.

Krzeszowice 5 VI 1910