Obraz miłości

Być zawsze prawu cudzemu poddanem,

Nigdy swych myśli, nigdy chęci panem;

To obiecywać, co wykonać trudno,

Zawsze się karmić nadzieją obłudną;

Strzec pilnie, czego ustrzec niepodobna,

Śmiać się w gromadzie, a wzdychać z osobna;

Nie mieć ulżenia w serdecznym uścisku,

Z lichwą pożyczać, a tracić bez zysku;

Ustawicznie się przepraszać i zwadzać,

Często przysięgać i przysięgi zdradzać;

Na przyjacielskie dąsać się przestrogi,

Przypinać sobie i drugiemu rogi;

Gniewy ponosić i niewieście fochy,

Czynić sąsiadom z siebie widok płochy;

Domu, przyjaciół, dzieci zaniedbywać,

Czytać błazeństwa lub fraszki pisywać;

Tłuc niepotrzebnie w dzień i w nocy bruki,

Morzyć snem, głodem konie i pajuki;

Wieczną koleją wieść wojnę z pokojem:

Takim ktoś Miłość odmalował strojem.