Wiersz miłosny Andrzeja Stasiuka pod tytułem W mym niepokoju

W mym niepokoju

W mym niepokoju, w twoim pokoju

wilk i lis przystanęły nieruchomo:

Sarna w pół skoku, gęś w ćwierć krzyku

jak heraldyczne pary głoszące chwałę nieuchronnej śmierci.

Lecz to nie tak, moja miła, nie tak:

Jest w tym łagodność równa okrucieństwu,

lis jest lisicą a gęś gąsiorem.

Czułość sycona strachem i strach

głaskany czułą dłonią.