Dziewczynie brzoskwiniowej

Biegniemy, stojąc nieruchomo

pod ścianą naszych chorych myśli

jak gdyby przy grobowcu domu

który spopielał nim się przyśnił.

Wybacz mi moja Brzoskwiniowa

i autentycznie zbuntowana

że ręce poza siebie chowam

choć pragnę dotknąć twego ciała