Co dzień wędruję

Co dzień wędruję innymi ścieżkami, raz

Zielonym listowiem lasu, raz do źródła,

Albo ku skałom, gdzie kwitną róże,

Patrzę ze wzgórza na świat, lecz nigdzie,

O Cudowna, nigdzie pod słońcem nie znajduję ciebie

I słowa nikną w powietrzu,

Nabożne, które przy tobie niegdyś

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Tak daleko jesteś, błogie oblicze!

A twego życia miły głos przebrzmiewa,

Przeze mnie nie słyszany więcej, o! gdzie jesteście

Czarodziejskie śpiewy, które me serce kiedyś

Koiły spokojem bogów?

Dawno, dawno przeminęły! młodzieniec

Postarzał się, i nawet ziemia ongiś

Życzliwie uśmiechnięta, stała się inna.

Bądź zdrowa! rozstaje się i wraca co dnia

Do ciebie moja dusza i opłakuje ciebie

Oczy moje, by jaśniej znowu

Patrzeć tam, gdzie ty przebywasz.

Przełożył
Bernard Antochewicz