I tobie —:

I tobie —: gdy noc cię zmienia

i w Ty ciemniejsze się cofasz,

Psyche, prawico z promienia,

co ku drugiemu szlochasz,

choć to takie złowrogie

i już cierpienie znasz:

miłość jest winem w ogień

z ofiarnych czasz.

Sama się skłaniasz i sami

sądzimy, że stało się właśnie,

ach, cieni arteriami

noc twa uchodząc gaśnie,

światło twe najjaskrawsze

ustom i dłoniom się jarzy,

spełnienie snów jednakże

nam się nie zdarzy.

Godziny, noce jedynie,

budzące twoje tchnienia,

Psyche, prawico, co płynie,

i nocy, co odmienia,

ach, jakież to złowrogie,

ach, nigdy nie dość dasz

wina twojego w ogień

z ofiarnych czasz.

Przełożył
Jerzy Litwiniuk